foto Marc Deurloo

Op de barricade van het hart

Elfie Tromp
za 8 mrt en zo 9 mrt

‘Kan ik eigenlijk wel gelukkig zijn als ik zo woedend ben?’ vraagt Elfie Tromp zich af. 

In een wereld waar het onrecht nog steeds zo schrijnend is, zoekt Tromp naar manieren om een betere wereld te scheppen, samen met haar publiek. Daardoorheen is een persoonlijker, intiemer verhaal gevlochten van een jonge vrouw die vecht tegen een onrechtvaardige wereld waarin een vrouw niet vanzelfsprekend gelukkig kan zijn. 

Tromp werd bekend als geëngageerde en uitgesproken schrijver en theatermaker wiens genre zich het best laat omschrijven als feministisch punkcabaret; ontregelend, fel en onverwacht humoristisch. 

Ruggengraat van de show vormen de protestsongs die ze met verschillende artiesten schreef, zoals Sven Ratzke en Abel van Gijlswijk (Hang Youth). Op de Barricade van het Hart is Elfie Tromps derde theatervoorstelling.

Nagesprek en albumrelease 

Direct na de voorstelling gaat moderator Amaliá Yuno in de Speakeasy in gesprek met Elfie Tromp over hoe woede om te zetten in muziek. Hierna is de muziek te horen: de release van Vonk het Leven wordt gevierd met een exclusieve luisterparty, ook in de Speakeasy. 

Op zaterdag 8 maart, Internationale Vrouwendag, presenteert onafhankelijke theatermaker en muzikant Elfie Tromp haar debuutalbum ‘Vonk het Leven'. En dat is geen toeval. ”Het is een viering van de woede die verandering brengt, want die gaan we hard nodig hebben.” 

‘Vonk het Leven' is een album met moderne protestsongs die niet alleen een vinger op pijnlijke plekken van deze maatschappij legt, maar ze ook met een vuist bewerkt. Zo zingt Tromp in 'Wie ik Was' over seksueel geweld tegen vrouwen in haar familie, raast ze tegen het seksisme in de gezondheidsindustrie in het lied ZIEK en heeft ze met haar titelsong 'Vonk het Leven' een lijflied geschreven voor iedereen die zich verzet.

Voor dit album schreef Elfie Tromp onder andere samen met Annie MG Schmidt-prijswinnaar Flip Noorman, de feministische singer-songwriter Eva van Manen en de punkband Hang Youth.

Tromp giet haar woede in krachtige liedjes, sterke verhalen, zachte tonen en soms gewoon ronduit furieuze monologen.

Theaterkrant

Recensies

"Valt er wat te lachen? In de show in elk geval wel. Maar er werden ook meerdere traantjes om me heen weggepinkt. Want Tromp weet juist haar extreem persoonlijke pijn kneiterscherp aan grote pijnstukken te verbinden, waardoor je ineenkrimpt van empathie. Zo staat ze met twee handen op haar vijf-maanden-zwangere buik (het wordt een meisje!) te vertellen over een miskraam. Hoeveel pijn die doet.

En wat die vrouwenwoede betreft, adviseert ze om die vooral niet weg te ademen of glad te mediteren in yogaklasjes (waar ook voornamelijk vrouwen liggen te puffen). Beter zouden vrouwen zich verenigen, hun agressie bundelen en richten op plekken waar verandering nog hard nodig is." De Correspondent

Credits

spel en tekst Elfie Tromp
muziek Annika Boxhoorn, Joppe Molenaar, Bruno Ferro Xavier Da Silva
regie Marcus Azzini
lichtontwerp Paul van der Laak 
decor en kostuum Jazz Kuipers

Meer over de makers

Tromp werd bekend als geëngageerde en uitgesproken schrijver en theatermaker wiens genre zich het best laat omschrijven als feministisch punkcabaret; ontregelend, fel en onverwacht humoristisch.