Weathering

Met Weathering presenteert choreograaf Faye Driscoll een ademende sculptuur van lichamen, geluiden en objecten. Tien performers – dansers, zangers en technici – bewegen op een drijvend, zacht platform, terwijl hun stemmen zich verweven tot een pulserende compositie. Grijpend, botsend, glibberend en samensmeltend vullen ze een ruimte die te klein lijkt om hen allemaal te bevatten. Het publiek zit er direct omheen, voelt de warmte, ziet het zweet en ervaart zo de fysieke intensiteit van dichtbij.

De voorstelling is een wervelstorm van indrukken, waarin overgave en de pure ervaring van het moment centraal staan. De performers wankelen, vangen elkaar op en bieden steun, maar worden ook uitgedaagd door het onstabiele speelvlak. In Weathering draait het niet om één ster van de avond: het lichaam wordt gevierd in al zijn hoedanigheden, ongeacht vorm, gender of achtergrond. Wat begint met subtiele, trage bewegingen, groeit uit tot een explosie van energie.

Driscolls werk speelt op speelse en scherpe wijze met de complexiteit van menselijke interacties en identiteiten. Met een mix van beweging, tekst en geluid zet ze sociale normen op hun kop en laat ze het publiek met een frisse blik naar dans en theater kijken.

In Weathering komt haar kenmerkende stijl tot een voorlopig hoogtepunt. Deze voortdurend veranderende, multisensoriële performance dompelt het publiek onder in een betoverende ervaring. In februari 2025 ging het in première bij REDCAT in Los Angeles, waar het werd geprezen als een ‘zintuiglijke achtbaanrit van een voorstelling’.

De term weathering komt uit de geologie en beschrijft hoe gesteente wordt afgebroken door natuurlijke invloeden zoals wind, water en temperatuur. In de voorstelling is de term een krachtige fysieke metafoor voor verandering, overleving en verbondenheid in een wereld die steeds onvoorspelbaarder wordt.

‘Faye Driscoll has always taken her performers and audiences to the edge… but never so completely as in Weathering, an enthralling, epically adventurous work’ 

NY Times

ENG

In Weathering, choreographer Faye Driscoll has ten performers balancing on an unstable platform - a contemporary raft of the Medusa. They move, seek to retain their hold and explore the limits of their bodies and of the moment. A sensory ‘rollercoaster ride’ of change, survival and connectedness.

With Weathering, choreographer Faye Driscoll presents a breathing sculpture of bodies, sounds and objects. Ten performers - dancers, singers and technicians - move on a floating, soft platform as their voices weave into each other to form a pulsating composition. Grasping, colliding, slithering and merging, they fill a space that seems too small to contain them all. The audience sits directly around them, feeling the heat, seeing the sweat and thus experiencing the physical intensity up close.

The performance is a whirlwind of impressions, centred on surrender and the pure experience of the moment. The performers teeter on the brink, catch each other and offer support, but are also challenged by the unstable stage. In Weathering, the action does not revolve around one star of the evening: the body is celebrated in all its capacities, regardless of shape, gender or background. What begins with subtle, slow movements grows into an explosion of energy.

Driscoll's work playfully, yet with sharp insights plays with the complexity of human interactions and identities. With a mix of movement, text and sound, the choreographer turns social norms upside down and inside out to allow the audience to take a fresh look at dancing performances and theatre.

In Weathering, her signature style reaches a climax to date. This constantly evolving, multi-sensory performance draws the audience into a mesmerising experience. The show premiered at REDCAT in Los Angeles in February 2025, where it was hailed as a ‘sensory rollercoaster ride of a performance’.

The term ‘weathering’ is taken from geology and describes how rocks are broken down by natural influences such as wind, water and temperature. In the performance, the term serves as a powerful physical metaphor for change, survival and connectedness in a world that is increasingly unpredictable.