Mensen Zeggen Dingen x Poetry Circle

Host: Houda (1992) schrijft, treedt op, coördineert, produceert, ontwikkelt concepten, coached en host. Onder het pseudoniem Tough and Vulnerable schrijft en treedt ze op. Houda ziet kracht en voelt kwetsbaarheid, en beide thema’s komen tijdens haar performances aan bod. Ook zet Houda zich in voor sociaal-maatschappelijke zaken door safe space events te organiseren en startte ze de anti-racisme actiegroep For Our Community in Tilburg. 

Sevdâ Sögütlü (1986) is een spoken word-artiest en dichteres uit het bruisende Antwerpen. Ze verkent in haar werk graag het universele verlangen naar liefde, de betekenis van haar naam in het Turks. Haar fascinatie voor taal, filosofie en levensbeschouwing komt tot uiting in haar rol als onderwijsprofessional, waar ze haar passie voor kennis en reflectie deelt met anderen. Ze geeft in haar poëzie een zachte dynamiek aan kwetsbare zelfreflectie en maatschappelijk engagement.

Tatjana Almuli studeerde Nederlands en journalistiek aan de Universiteit van Amsterdam. Op 22-jarige leeftijd nam ze deel aan het televisieprogramma Obese. Sindsdien schrijft ze over thema’s als gewicht, schoonheids- en gezondheidsidealen, representatie, zelfbeeld en zelfacceptatie voor Women’s Health en op haar eigen sociale mediakanalen. Daarnaast werkt ze als freelance fotograaf. Knap voor een dik meisje is haar debuut en verschijnt april 2019 bij Nijgh & van Ditmar. In dit boek doet ze - samen met andere vrouwen - op een openhartige manier verslag hoe het is om als dikke vrouw te leven in een samenleving waarin dun zijn de norm is. Het boek gaat over gewicht, maar ook over vriendschap, familie, (mentale) gezondheid, liefde en seks en bovenal een plek voor jezelf vinden in deze wereld. 

Benzokarim - Karim Ellouta (1996) is een spokenword artiest, dichter en studeert aan de hogeschool Rotterdam om leraar maatschappijleer te worden.

Sinds 2018 vormt de podiumkunst een stabiel thuis voor zijn gedachten die bewegen tussen werelden van opgroeien, het nu [dunya], het hiernamaals [akhirah] en het hebben van zowel de Nederlandse als Egyptische nationaliteit. Onder de naam Benzokarim betrad hij podia als Woorden Worden Zinnen, Mensen Zeggen Dingen en Mooie Woorden. Niet alleen voor de elitaire literatuurfanaten, maar met name voor de drerries.

Moze Naél vind je tussen de regels, voorbij genres. Tussen dag en vandaag manoeuvreert hij geruisloos langs spoken word, poëzie en muziek. Zijn stem zacht en rauw. Woorden teder en meedogenloos. Klanken kalmerend en scherp. Moze Naél neemt je mee in een wereld waar je oog in oog komt te staan met al jouw tegenstrijdigheden. Door te laveren tussen samen en alleen zijn leerde Moze Naél dat de juiste snaar raken het enige is wat er toe doet.

Joost van Kersbergen is een veelzijdig maker die werkt op het snijvlak van hiphop, woordkunst en educatie, daar waar de taal ons in staat stelt het mens-zijn te verbeelden en de verhalen te vertellen waar onze wereld uit bestaat.

Momenteel is Joost artist in residence op de Johan de Witt scholengroep in Den Haag en geeft hij les in creatief schrijven op Rockacademie van FAA in Tilburg, een vak waarvoor hij tevens de leerlijn ontwikkelde.

Ooit schreef Joost dat hij werkte met ‘de breedste zin van het woord’. Zijn liefde voor taal ontsproot door de Nederlandstalige liedjes die hij hoorde in zijn jeugd in de jaren ’80, de liefde wortelde in de Hiphop van de jaren ’90 en in de vroege jaren ’00 maakte Joost experimentele en maatschappijkritische Nederlandstalige hiphop, en nam zijn jongere broer Manu mee in zijn kielzog. Als hiphopmuzikant ontwikkelde hij het vertellen en overdragen van verhalen in een multidisciplinaire maakpraktijk. Hij rapt, vertelt, maakt liedjes, spoken word performances, interactieve installaties en voorstellingen, en schrijft poëtische impressies bij evenementen en gelegenheden. Hij speelde onder andere op Oerol, de Parade en Lowlands en was een aantal jaar huisdichter van het radioprogramma Spoken op FunX.

Michelle Louise Samba werkt met ritme als weerstand. Ze componeert via lichaam, bureaucratie, adem. Haar performances en installaties zijn geladen ruimtes. Soms rauw, soms stil. Tijd vertraagt. Herhaling schuurt. Structuren worden zichtbaar. Ze gebruikt drums als scherpte. Taal als storing. Een object kan iets achterlaten. Haar werk beweegt zich tussen ondergrond en ceremonie, een dansvloer en een ministerie. Soms gebeurt het middenin. Soms helemaal op de rand. Het publiek doet mee of kijkt toe. Buitenstaanders zijn er niet. Ze werkte met het Marina Abramović Institute, de Nationale Opera & Ballet, het Ministerie van Justitie. Haar werk werd gepresenteerd op festivals, in musea, op straat en in ruimtes waar iets moest kantelen. Ze woont in Amsterdam. Ze groeide op in het noorden. Haar praktijk komt uit de marge. Maar altijd van dichtbij.