Turn, Turn, Turn

In de stille beslotenheid van een dorp, ergens in Oost-Nederland, woont een vader met zijn dochter. Hij, een voormalig turnkampioen, zit na een val uit de ringen aan een rolstoel gekluisterd. Zij is haar eerste jeugd voorbij en wat ze misschien ooit aan ambities en vooruitichten heeft gehad wordt nu weggedrukt door haar taak als mantelzorger. Een buitenstaander zou zich verbazen over de symbiotische relatie tussen vader en dochter, die heen en weer beweegt tussen genegenheid en minachting, tussen zorg en frustratie.

Die buitenstaander komt er, in de gedaante van een jongeman, afkomstig uit de verre Randstad, die met zijn naar rust en ruimte verlangende ouders hier is komen wonen.

De komst van deze jongen, onschuldig en nieuwsgierig, doorbreekt het broze evenwicht tussen vader en dochter. De voormalige sporter ziet in hem een kans om zijn eigen gefnuikte ambities alsnog een belichaming te geven; de jonge vrouw maakt mee hoe onderdrukte verlangens hun weg naar erkenning zoeken. Dat de nieuwkomer helemaal geen sportambities heeft en dat zijn liefdesbelangstelling helemaal niet naar vrouwen uitgaat wordt door de andere twee zo lang mogelijk genegeerd. Niet hoe de dingen zijn is belangrijk, maar hoe je wil dat ze zijn.