foto Suus Waijers

Liberty Bell

het zuid land /Anne-Chris Schulting
vr 31 jan en za 1 feb

“Ik ben heel lang bang geweest. Voor de wereld die jij schiep. Voor hoe wreed jij hem maakte.”

Een vooraanstaande politica strandt aan de vooravond van de verkiezingsuitslag met haar kind in ‘the middle of nowhere’. Deze noodgedwongen stilstand biedt voor het eerst ruimte aan haar gedachtes en herinneringen die elkaar in hoog tempo afwisselen en niet meer terug te dringen zijn. Hoe is ze op dit punt terecht gekomen? Wat is de prijs van de offers die ze heeft moeten brengen en wat betekenen haar keuzes voor de opvoeding en het leven van haar kind? 

In Liberty Bell zien we de worsteling van een vrouw waarbij ze in dialoog met zichzelf en haar kind zoekt naar hoe de rol van politica zich moet verhouden tot de rol van vrouw en alleenstaande ouder. 

Anne-Chris Schulting schittert als niet op waarde geschatte politicus.

Theaterkrant

“Het zijn vooral politici die verwijt krijgen veel te praten en weinig te zeggen. Maar dat kan van deze politica niet worden gezegd, want soms hebben de woorden die uit haar mond komen de kracht van mokerslagen waarvoor je als toeschouwer niet kunt wegduiken.” Brabant Cultureel 

"Anne-Chris Schulting schittert als niet op waarde geschatte politicus. Haar loepzuivere tekstbehandeling gaat in de regie van Brouwers en Van den Kieboom samen met een ijzersterke fysiek." Theaterkrant

Credits

regie Hidde Brouwers, Jorg van den Kieboom
tekst Jorg van den Kieboom
spel Anne-Chris Schulting e.a.
dramaturgisch advies Mieke Versyp
licht en techniek Marc Joosen
scenografie Hidde Brouwers, Jorg van den Kieboom

Deze voorstelling is mede mogelijk gemaakt door Het Pon&Telos, Gemeente Breda, Amarte Fonds

Meer over de makers

In Liberty Bell spelen de makers van het zuid land met de wisselwerking en het spanningsveld tussen kind en moeder, tussen jonge speler en actrice.

De voorstellingen en projecten van het zuid land bieden nadrukkelijk ruimte aan het perspectief van kinderen op verschillende thematieken. De verhouding tussen kind en volwassene is per definitie een verhouding van macht en gezag. het zuid land stelt vragen bij die vanzelfsprekendheid en speelt met de verwachting die we als volwassenen van kinderen hebben.

‘Wat nou, als we niet kijken naar kinderen als onwetende, aaibare en onschuldige wezentjes maar hen serieus nemen en zien voor wat ze zijn; mens in wording.’