Moving Futures Festival 21 mei

Programma 21 mei

Toujours de 3⁄4 face!
Loraine Dambermont (Aerowaves)

Niet zonder humor levert Loraine Dambermont een hyperenergieke solo waarin ze haar beste geheime zelfverdedigingsvaardigheden onthult. Haar voorstelling daagt haar fysieke en mentale virtuositeit uit door de grenzen van het lichaam op te zoeken: tussen een marathon van supersnelle bewegingen en de extreme precisie van haar eigen muzikaliteit.

Even Onions Don't make me cry
Jefta Tanate & Matilde Tommasin

Even onions don’t make me cry is een samenwerking tussen Matilde Tommasini en Jefta Tanate. De residentie onderzoekt in hoeverre je een muur om je heen moet bouwen om jezelf in deze maatschappij staande te houden. Wanneer en hoe heb je kwetsbaarheid nodig? Door levenservaring creëren we een systeem voor onszelf. Soms werkt dat systeem, en soms niet. 

Victory Boogie Woogie 
Charles Pas

In de mime solo Victory Boogie Woogie plaatst Charles Pas zichzelf in een dystopische tussenruimte om te onderzoeken wat het betekent als je jezelf continu moet optuigen. Als verdwaalde jongeman gaat hij de strijd aan met het alledaagse, in een poging dat te temmen en op zoek te gaan naar alles wat daarachter ligt. Wat betekent het als je geen verbinding kan vinden, ontreddering de overhand krijgt, maar je niet anders weet dan door te gaan?

Contextprogramma

Dramaturg Wessel Padberg neemt ons vooraf aan de mime solo Victory Boogie Woogie mee in het digitale onderzoek dat hij en choreograaf Charles Pas hebben gedaan tijdens het repetitieproces. Samen onderzochten zij de mogelijkheden tot het vormgeven van een destructief lichaam in reactie op continu geluid. Zijn we gedoemd tot deze ontsnapping van onszelf of vallen we nog te redden?